63 Yıl Önce Hiroşima

Kapıları çalan benim

Kapıları birer birer

Gözünüze görünemem

Göze görünmez ölüler

Hiroşima'da öleli

Oluyor bir on yıl kadar

Yedi yaşında bir kızım

Büyümez ölü çocuklar

Saçlarım tutuştu önce

Ellerim yandi kavruldu

Bir avuç kül oluverdim

Külüm havaya savruldu

Benim sizden kendim için

Hiçbir şey istediğim yok

Şeker bile yiyemez ki

Kağıt gibi yanan çocuk

Çalıyorum kapınızı

Teyze amca bir imza ver

Çocuklar öldürülmesin

Şekerde yiyebilsinler